Ritchie's Fabulae Faciles HOME - Perseus - Hercules 1 - Hercules 2 - Hercules 3 - Hercules 4 Argonauts 1 - Argonauts 2 - Ulysses 1 - Ulysses 2

HERCULES

Hercules, a Greek hero celebrated for his great strength, was pursued throughout his life by the hatred of Juno. While yet an infant, he strangled some serpents sent by the goddess to destroy him. During his boyhood and youth he performed various marvelous feats of strength, and on reaching manhood succeeded in delivering the Thebans from the oppression of the Minÿae. In a fit of madness sent upon him by Juno, he slew his own children; and on consulting the Delphic oracle as to how he should cleanse himself from this crime, he was ordered to submit himself for twelve years to Eurystheus, king of Tiryns, and to perform whatever tasks were appointed him. Hercules obeyed the oracle, and during the twelve years of his servitude accomplished twelve extraordinary feats known as the Labors of Hercules. His death was caused unintentionally by his wife Dejanira. Hercules had shot with his poisoned arrows a centaur named Nessus, who had insulted Dejanira. Nessus, before he died, gave some of his blood to Dejanira, and told her it would act as a charm to secure her husband's love. Some time after, Dejanira wishing to try the charm soaked one of her husband's garments in the blood, not knowing that it was poisoned. Hercules put on the robe, and after suffering terrible torments died, or was carried off by his father Jupiter .

12. THE HATRED OF JUNO

Herculês, Alcmênae fîlius, ôlim in Graeciâ habitâbat. Hîc omnium hominum validissimus fuisse dîcitur. At Iûnô, rêgîna deôrum, Alcmênam ôderat et Herculem adhûc înfantem necâre voluit. Mîsit igitur duâs serpentîs saevissimâs; hae mediâ nocte in cubiculum Alcmênae vênêrunt, ubi Herculês cum frâtre suô dormiêbat. Nec tamen in cûnîs, sed in scûtô mâgnô cubâbant. Serpentês iam appropinquâverant et scûtum movêbant; itaque puerî ê somnô excitâtî sunt.

13. HERCULES AND THE SERPENTS

Îphiclês, frâter Herculis, mâgnâ vôce exclâmâvit; sed Herculês ipse, fortissimus puer, haudquâquam territus est. Parvîs manibus serpentîs statim prehendit, et colla eârum mâgnâ vî compressit. Tâlî modô serpentês â puerô interfectae sunt. Alcmêna autem, mâter puerôrum, clâmôrem audîverat, et marîtum suum ê somnô excitâverat. Ille lûmen accendit et gladium suum rapuit; tum ad puerôs properâbat, sed ubi ad locum vênit, rem mîram vîdit, Herculês enim rîdêbat et serpentîs mortuâs mônstrâbat.

14. THE MUSIC-LESSON

Herculês â puerô corpus suum dîligenter exercêbat; mâgnam partem diêî in palaestrâ cônsûmêbat; didicit etiam arcum intendere et têla conicere. Hîs exercitâtiônibus vîrês êius cônfîrmâtae sunt. In mûsicâ etiam â Linô centaurô êrudiêbâtur (centaurî autem equî erant sed caput hominis habêbant); huic tamen artî minus dîligenter studêbat. Hîc Linus Herculem ôlim obiûrgâbat, quod nôn studiôsus erat; tum puer îrâtus citharam subitô rapuit, et omnibus vîribus caput magistrî înfêlîcis percussit. Ille îctû prôstrâtus est, et paulô post ê vîtâ excessit, neque quisquam posteâ id officium suscipere voluit.

15. HERCULES ESCAPES SACRIFICE

Dê Hercule haec etiam inter alia nârrantur. Ôlim dum iter facit, in fînîs Aegyptiôrum vênit. Ibi rêx quîdam, nômine Bûsîris, illô tempore rêgnâbat; hîc autem vir crûdêlissimus hominês immolâre cônsuêverat. Herculem igitur corripuit et in vincula coniêcit. Tum nûntiôs dîmîsit et diem sacrificiô êdîxit. Mox ea diês appetêbat, et omnia rîte parâta sunt. Manûs Herculis catênîs ferreîs vinctae sunt, et mola salsa in caput êius înspersa est. Môs enim erat apud antîquôs salem et fâr capitibus victimârum impônere. Iam victima ad âram stâbat; iam sacerdôs cultrum sûmpserat. Subitô tamen Herculês mâgnô cônâtû vincula perrûpit; tum îctû sacerdôtem prôstrâvit; alterô rêgem ipsum occîdit.

16. A CRUEL DEED

Herculês iam adulêscêns Thêbîs habitâbat. Rêx Thêbârum, vir îgnâvus, Creôn appellâbâtur. Minyae, gêns bellicôsissima, Thêbânîs fînitimî erant. Lêgâtî autem â Minyîs ad Thêbânôs quotannîs mittêbantur; hî Thêbâs veniêbant et centum bovês postulâbant. Thêbânî enim ôlim â Minyîs superâtî erant; tribûta igitur rêgî Minyârum quotannîs pendêbant. At Herculês cîvîs suôs hôc stîpendiô lîberâre cônstituit; lêgâtôs igitur comprehendit, atque aurîs eôrum abscîdit. Lêgâtî autem apud omnîs gentîs sânctî habentur.

17. THE DEFEAT OF THE MINYAE

Ergînus, rêx Minyârum, ob haec vehementer îrâtus statim cum omnibus côpiîs in fînîs Thêbânôrum contendit. Creôn adventum êius per explôrâtôrês côgnôvit. Ipse tamen pûgnâre nôluit, nam mâgnô timôre adfectus erat; Thêbânî igitur Herculem imperâtôrem creâvêrunt. Ille nûntiôs in omnîs partîs dîmîsit, et côpiâs coêgit; tum proximô diê cum mâgnô exercitû profectus est. Locum idôneum dêlêgit et aciem înstrûxit. Tum Thêbânî ê superiôre locô impetum in hostîs fêcêrunt. Illî autem impetum sustinêre nôn potuêrunt; itaque aciês hostium pulsa est atque in fugam conversa.

18. MADNESS AND MURDER

Post hôc proelium Herculês côpiâs suâs ad urbem redûxit. Omnês Thêbânî propter victôriam mâximê gaudêbant; Creôn autem mâgnîs honôribus Herculem decorâvit, atque fîliam suam eî in mâtrimônium dedit. Herculês cum uxôre suâ beâtam vîtam agêbat; sed post paucôs annôs subitô in furôrem incidit, atque lîberôs suôs ipse suâ manû occîdit. Post breve tempus ad sânitâtem reductus est, et propter hôc facinus mâgnô dolôre adfectus est; mox ex urbe effûgit et in silvâs sê recêpit. Nôlêbant enim cîvês sermônem cum eô habêre.

19. HERCULES CONSULTS THE ORACLE

Herculês tantum scelus expiâre mâgnopere cupiêbat. Cônstituit igitur ad ôrâculum Delphicum îre; hôc enim ôrâculum erat omnium celeberrimum. Ibi templum erat Apollinis plûrimîs dônîs ôrnâtum. Hôc in templô sedêbat fêmina quaedam, nômine Pýthia et cônsilium dabat iîs quî ad ôrâculum veniêbant. Haec autem fêmina ab ipsô Apolline docêbâtur, et voluntâtem deî hominibus ênûntiâbat. Herculês igitur, quî Apollinem praecipuê colêbat, hûc vênit. Tum rem tôtam exposuit, neque scelus cêlâvit.

20. THE ORACLE'S REPLY

Ubi Herculês fînem fêcit, Pýthia prîmô tacêbat; tandem tamen iussit eum ad urbem Tîryntha îre, et Eurystheî rêgis omnia imperâta facere. Herculês ubi haec audîvit, ad urbem illam contendit, et Eurystheô rêgî sê in servitûtem trâdidit. Duodecim annôs crûdêlissimô Eurystheô serviêbat, et duodecim labôrês, quôs ille imperâverat, cônfêcit; hôc enim ûnô modô tantum scelus expiârî potuit. Dê hîs labôribus plûrima â poêtîs scrîpta sunt. Multa tamen quae poêtae nârrant vix crêdibilia sunt.

CONTINUE... More Hercules!