Exodus. Exercitus Pharaonis.
cumque adpropinquasset Pharao
levantes filii Israhel oculos
viderunt Aegyptios post se
et timuerunt valde
clamaveruntque ad Dominum
et dixerunt
ad Mosen
forsitan non erant
sepulchra in Aegypto
ideo tulisti nos
ut moreremur
in solitudine
quid hoc facere voluisti
ut educeres nos
ex Aegypto
nonne iste est sermo
quem loquebamur ad te
in Aegypto
dicentes
recede a nobis
ut serviamus Aegyptiis
multo enim melius est
servire eis
quam mori in solitudine
et ait Moses
ad populum
nolite timere
state et videte
magnalia Domini
quae facturus est hodie
Aegyptios enim
quos nunc videtis
nequaquam ultra videbitis
usque in sempiternum
Dominus pugnabit
pro vobis
et vos tacebitis
[...]
cumque extendisset Moses manum
super mare
abstulit illud Dominus
flante vento
vehementi et urente
tota nocte
et vertit in siccum
divisaque est
aqua
et ingressi sunt filii Israhel
per medium maris
sicci
erat enim aqua
quasi murus
a dextra eorum
et leva
persequentesque Aegyptii
ingressi sunt post eos
omnis equitatus Pharaonis
currus eius et equites
per medium maris
iamque advenerat
vigilia matutina
et ecce
respiciens Dominus
super castra Aegyptiorum
per columnam ignis et nubis
interfecit exercitum eorum
et subvertit rotas curruum
ferebanturque in profundum
dixerunt ergo Aegyptii
fugiamus Israhelem
Dominus enim pugnat
pro eis
contra nos
et ait Dominus
ad Mosen
extende manum tuam
super mare
ut revertantur aquae
ad Aegyptios
super currus et equites eorum
cumque extendisset Moses manum
contra mare
reversum est
primo diluculo
ad priorem locum
fugientibusque Aegyptiis
occurrerunt aquae
et involvit eos Dominus
in mediis fluctibus
reversaeque sunt aquae
et operuerunt currus et equites
cuncti exercitus Pharaonis
qui sequentes
ingressi fuerant mare
ne unus quidem
superfuit ex eis
