Genesis. Ioseph et Fratres Eius.
qui
cum vidissent eum procul
antequam accederet ad eos
cogitaverunt
illum occidere
et mutuo loquebantur
ecce
somniator venit
venite
occidamus eum
et mittamus
in cisternam veterem
dicemusque
fera pessima
devoravit eum
et tunc apparebit
quid illi prosint
somnia sua
audiens hoc
Ruben nitebatur
liberare eum
de manibus eorum
et dicebat
non interficiamus
animam eius
nec effundatis
sanguinem
sed proicite eum
in cisternam hanc
quae est in solitudine
manusque vestras
servate innoxias
hoc autem dicebat
volens eripere eum
de manibus eorum
et reddere patri suo
confestim igitur
ut pervenit ad fratres
nudaverunt eum
tunica talari et polymita
miseruntque in cisternam
quae non habebat aquam
et sedentes
ut comederent panem
viderunt viatores Ismahelitas
venire de Galaad
et camelos eorum
portare aromata et resinam et stacten
in Aegyptum
dixit ergo Iudas
fratribus suis
quid nobis prodest
si occiderimus fratrem nostrum
et celaverimus sanguinem ipsius
melius est
ut vendatur Ismahelitis
et manus nostrae
non polluantur
frater enim
et caro nostra est
adquieverunt fratres
sermonibus eius
et praetereuntibus Madianitis negotiatoribus
extrahentes eum de cisterna
vendiderunt Ismahelitis
viginti argenteis
qui duxerunt eum
in Aegyptum
reversusque Ruben
ad cisternam
non invenit puerum
et scissis vestibus
pergens ad fratres
ait
puer non conparet
et ego quo ibo
tulerunt autem tunicam eius
et in sanguinem hedi
quem occiderant
tinxerunt
mittentes
qui ferrent ad patrem
et dicerent
hanc invenimus
vide
utrum tunica filii tui sit
an non
quam cum agnovisset
pater ait
tunica filii mei est
fera pessima
comedit eum
bestia devoravit
Ioseph
scissisque vestibus
indutus est cilicio
lugens filium
multo tempore
