Genesis. Benedictio Isaac.
nunc ergo
fili mi
adquiesce consiliis meis
et pergens ad gregem
adfer mihi duos hedos optimos
ut faciam ex eis
escas patri tuo
quibus libenter vescitur
quas cum intuleris
et comederit
benedicat tibi
priusquam moriatur
cui ille respondit
nosti
quod Esau frater meus
homo pilosus sit
et ego lenis
si adtractaverit me
pater meus
et senserit
timeo
ne putet sibi
voluisse inludere
et inducat super me
maledictionem
pro benedictione
ad quem mater
in me sit
ait
ista maledictio
fili mi
tantum audi vocem meam
et perge
adferque
quae dixi
abiit et adtulit
deditque matri
paravit illa cibos
sicut noverat
velle patrem illius
et vestibus Esau
valde bonis
quas apud se
habebat domi
induit eum
pelliculasque hedorum
circumdedit manibus
et colli nuda protexit
dedit pulmentum
et panes
quos coxerat
tradidit
quibus inlatis
dixit
pater mi
et ille respondit
audio
quis tu es
fili mi
dixitque Iacob
ego sum Esau
primogenitus tuus
feci
sicut praecepisti mihi
surge sede
et comede
de venatione mea
ut benedicat mihi
anima tua
rursum Isaac
ad filium suum
quomodo
inquit
tam cito invenire potuisti
fili mi
qui respondit
voluntatis Dei fuit
ut cito mihi occurreret
quod volebam
dixitque Isaac
accede huc
ut tangam te
fili mi
et probem
utrum tu sis
filius meus Esau
an non
accessit ille
ad patrem
et palpato eo
dixit Isaac
vox quidem
vox Iacob est
sed manus
manus sunt Esau
et non cognovit eum
quia pilosae manus
similitudinem maioris
expresserant
benedicens ergo illi
ait
tu es
filius meus Esau
respondit
ego sum
