Genesis. Sarra Risit.
apparuit autem ei Dominus
in convalle Mambre
sedenti
in ostio tabernaculi sui
in ipso fervore diei
apparuerunt ei tres viri
stantes propter eum
quos cum vidisset
cucurrit in occursum eorum
de ostio tabernaculi
et adoravit in terra
et dixit
Domine
si inveni gratiam
in oculis tuis
ne transeas servum tuum
sed adferam pauxillum aquae
et lavate pedes vestros
et requiescite sub arbore
ponam buccellam panis
et confortate cor vestrum
postea transibitis
idcirco enim
declinastis ad servum vestrum
qui dixerunt
fac
ut locutus es
festinavit Abraham
in tabernaculum
ad Sarram
dixitque ei
adcelera
tria sata similae commisce
et fac subcinericios panes
ipse vero
ad armentum cucurrit
et tulit inde vitulum
tenerrimum et optimum
deditque puero
qui festinavit
et coxit illum
tulit quoque
butyrum et lac
et vitulum
quem coxerat
et posuit coram eis
ipse vero
stabat iuxta eos
sub arbore
cumque comedissent
dixerunt ad eum
ubi est Sarra uxor tua
ille respondit
ecce
in tabernaculo est
cui dixit
revertens
veniam ad te
tempore isto
vita comite
et habebit filium
Sarra uxor tua
quo audito
Sarra risit
post ostium tabernaculi
erant autem ambo
senes
provectaeque aetatis
et desierant Sarrae fieri muliebria
quae risit occulte
dicens
postquam consenui
et dominus meus
vetulus est
voluptati operam dabo
dixit autem
Dominus ad Abraham
quare risit Sarra
dicens
num vere
paritura sum anus
numquid
Deo est
quicquam difficile
iuxta condictum
revertar ad te
hoc eodem tempore
vita comite
et habebit Sarra filium
negavit Sarra
dicens
non risi
timore perterrita
Dominus autem
non est
inquit
ita
sed risisti
