Aesop's Fables: Walter of England
Fable 30. De rustico et angue.
Perry 573
Rustica mensa diu nutritum noverat anguem;
Humanam potuit anguis amare manum.
Gratia longa viri subitam mutatur in iram;
Ira per anguineum dirigit arma caput.
Vulneris auctor eget, se vulnere credit egenum,
Angui pro venia supplicat; anguis ait:
"Non ero securus, dum sit tibi tanta securis,
Dum cutis hec memoret vulnera scripta sibi:
Qui me lesit, item ledet, si ledere possit.
Expedit infido non iterare fidem.
Sed, si te piguit sceleris, scelus omne remitto:
Nam gemitus veniam vulnere cordis emit."
Qui primo nocuit, vult posse nocere secundo;
Que dedit infidus mella, venena puto.
Text
as published in Boldrini, Sandro. Uomini e bestie: le favole
dell Aesopus latinus. Lecce: Argo, 1994. |