Aesop's Fables: Aphthonius
Aphthonius 28 = Perry
395
Μῦθος ὁ τοῦ ἀετοῦ καὶ τοῦ δράκοντος
παραινῶν ἄρχεσθαι χάριτος.
Δράκων καὶ ἀετὸς συμπλακέντες ἀλλήλοις ἐμάχοντο, καὶ ὁ μὲν δράκων εἶχε
τὸν ἀετὸν συλλαβών. γεωργὸς δὲ ἰδών, λύσας τὴν πλοκὴν τοῦ δράκοντος, αὐτόνομον
ἀφῆκε τὸν ἀετόν. χαλεπήνας δὲ ἐπὶ τούτοις ὁ δράκων, ἰὸν ἐπαφῆκε τῷ τοῦ
σώσαντος πόματι: πιεῖν δὲ τοῦ γεωργοῦ πρὸς ἄγνοιαν μέλλοντος, ὁ ἀετὸς
καταπτὰς τῶν τοῦ γεωργοῦ χειρῶν ἐξαιρεῖται τὴν κύλικα.
Τοὺς εὖ ποιοῦντας μένουσι χάριτες.
F. Sbordone, Rivista Indo-Greco-Italica, 16 (1932), pp. 47-57. |